Rond 1910 was de Tango een van de eerste "gelopen" dansen.

De Tango, een Zuid-Amerikaanse volksdans, met elementen uit de cubaanse Habanera en de Milonga uit Uruguay, deed vanuit Argentinië zijn intrede als Latijns-Amerikaanse dans.

Karakteristiek voor deze dans is het contrast tussen scherpe en zachte bewegingen, zijn benadrukte dynamiek en de ietwat compactere danshouding. De scherpe bewegingen worden door accenten in de muziek ondersteund en geeft de dans zijn niet met andere dansen te verwarren uiterlijk.